Hoofd van mijn dromen

Maarten van Buuren duikt dieper dan ooit in de omgeving van zijn jeugd: de havenwijk ’t Hoofd. Hij reconstrueert de buurt met een neurotische, bijna krankzinnige gedrevenheid. Van Buuren geeft een buitengewoon rijk en gedetailleerd beeld van ’t Hoofd en de middenstanders die er actief waren in de jaren vijftig. De etalages van hun winkeltjes wekten de indruk van een rimpelloos burgerbestaan, maar in de achterhuizen speelden zich drama’s af die angstvallig voor de buitenwereld verborgen werden gehouden.

Van Buuren voerde gesprekken met de toenmalige middenstanders, met hun kinderen, kleinkinderen, neven en nichten, winkelmeisjes, magazijnbedienden en vrachtrijders. Hij bestudeerde hun boekhouding, correspondentie, dagboeken en fotoalbums. Geen schoenendoos bleef onaangeroerd.

Bron: Lemniscaat